Bir Kuşun Yaşamından, Hayatın Basitliğini Görmek
Abimgil çöpte bir kuş bulmuş. Kuşu almış ve ona bakmaya başlamış. Eğer onu çöpten almasalarmış kedi yiyecekmiş. Ama kuşa bakamamışlar ve onu bize getirdiler. Onun adı Limon.
Limon’un yaşamını incelersek dört unsur gözümüze çarpar:
- Temizlenmek
- Yemek yemek ve su içmek
- Ötmek
- Boşaltım ihtiyacını gidermek
Bizim hayatımız da temelde bu kadar basit değil mi aslında? Yemek yiyoruz ve su içiyoruz. Boşaltım ihtiyacımız geldiğinde tuvalete gidiyoruz. Kirlenince, terleyince banyo yapıyoruz. Limon’un yaşamında “ötmek” dediğimiz unsur, bizim yaşamımızda “mutlu olma”ya karşılık geliyor olsa gerek. Evet; yemek yemek, su içmek, boşaltım ve temizlenmek bizim temel ihtiyaçlarımız. Bunların halledilmesi mutlu olmamıza yetmeli. Lüks ve modern eşyalarımızın olması, pahalı bir arabaya sahip olmamız gerekmiyor mutlu olmak için.
Bu hayata devam edebilmek için mutlu olmamız gerekiyor. Mutlu olmamız içinse temel ihtiyaçlarımızın karşılanması gerekiyor. Bu yazıyı okuyorsanız internetiniz var demektir. İnternet alacak kadar paranız varsa temel ihtiyaçlarınızı karşılayacak kadar da paranız var demektir. O halde mutsuz olmanızın nedeni ne? Arzularınız. Bu arzuyu bulun ve düzeltin. Bu düzeltme; arzuyu ortadan kaldırma, arzuyu tatmin etme, arzuyu erişilebilir başka bir arzuyla değiştirme şeklinde olabilir. Podcastimde “Acı” isimli bölümde şöyle demişim: “Acılarımızı azaltmak için arzularımızı azaltmalıyız.” Mutsuzluk bir tür acı olduğuna göre burada da şöyle demeliyim: “Mutsuzluğumuzu azaltmak için arzularımızı azaltmalıyız.” Bu görüş, şu sözle desteklenebilir: “Zengin insan çok şeye sahip olan değil, az şeye ihtiyaç duyan insandır.”. Bu kural Charlotte kuralıymış. Charlotte adında Fransız bir kız sadece sahip olduklarıyla yaşamayı denemiş ve ihtiyacı olmayan eşyalarını dağıtarak minimalist bir hayatı tercih etmiş. Ve böyle çok daha mutlu olunabileceğini öğretmiş etrafına (Kaynak: https://blog.milliyet.com.tr/zenginlik--az-seye-ihtiyac-duymak/Blog/?BlogNo=310433) Öbür türlü davranırsak, yani arzularımızın peşinden gider ve hepsini tatmin etmeye çalışırsak onları tatmin edemez olduğumuzda çözüm olarak intiharı düşündüğümüz bir noktaya gelebiliriz.
Bu yazım minimalizmi destekleyen bir tarzda oldu. Minimalist olmasam da bu yazı bana bir tembih niteliğinde olsun. Arzularımı ve ihtiyaçlarımı azaltmalıyım. Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim. Başka yazılarda görüşmek üzere.
Yorumlar
Yorum Gönder